रंगपंचमी यमुनाकाठी

क्षणापूर्वीची शांत यमुना करिते का खळबळ
अनपेक्षित हा कोठून आला मुक्त हास्यकल्लोळ ।।
हास्यवलय ते छेदित आला कानी मंजुळ स्वर
क्षणात पटली ओळख की हा श्याम मुरलीचा सूर ।।
यमुनेकाठी उभ्या गोपिका बावरल्या क्षणभर
शोध घ्यावया मुरलीधराचा भिरभिरते नजर ।।
तोच अचानक धावत आला गोपसख्यांचा मेळा
राधेसह त्या गवळणी झाल्या कृष्णाभवती गोळा ।।
रंगबिरंगी रंगीत चेहरे पाहून ध्यानी आले
रंगपंचमी खेळत सारे यमुनाकाठी आले ।।
जमल्या साऱ्या गोपगोपिका गोकुळ अवघे आले
हिरवे, पिवळे, लाल, गुलाबी रंग विविध उधळले ।।
गुलाल उधळे कुणी अचानक, कुणी उडवे पिचकारी
धुंद जाहले, रंग खेळता सान थोर नरनारी ।।
गीत गातसे राधा देई साथ त्यास मुरली
रासनृत्य ते करता सारी भान हरपुनी गेली।।
भाग्यवान ती यमुना अवघे गोकुळही ठरले
भाग्याचे त्या वर्णन करता शब्दच मम सरले।।